Eurobasket 2015: The final countdown

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Έφτασε λοιπόν η ώρα. Αυτό που όλοι, φίλοι της "επίσημης αγαπημένης" -όπως γουστάρουμε να την αποκαλούμε- αλλά και εν γένει μπασκετόφιλοι, θέλαμε να ακούσουμε εδώ και μέρες, το σφύριγμα του τζάμπολ, σε μια διοργάνωση που αναμένεται άκρως ενδιαφέρουσα. Για πρώτη φορά, το Ευρωμπάσκετ θα διεξαχθεί σε 4 διαφορετικές χώρες (Λετονία, Γερμανία, Κροατία, Γαλλία οι όμιλοι, στην τελύταία και η φάση των knock-out), διαθέτοντας μετά από αρκετά χρόνια μια πλειάδα "δυνατών" ομάδων που θα προσφέρουν θέαμα και συγκινήσεις, αλλά και ένα εξ αρχής καθορισμένο φαβορί...

... αυτό φυσικά δεν θα μπορούσε να μην είναι η Γαλλία, η οποία, ούσα πρωταθλήτρια του 2013, θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί το στέμμα της μπροστά στο κοινό της κιόλας (Λιλ και εν συνεχεία -λογικά- στα νοκ αουτ του Μονπελιέ), με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται. Με την ποιότητα που διαθέτει, πολλοί την έχουν έτοιμη για repeat. Πάρκερ, Σεραφέν, Μπατούμ, Ντιό, Ντε Κολό και... τρέχα γύρευε! Πρώτο "βιολί" μεν, ας μην βιαστούμε δε, διότι σε διοργάνωση των τριών εβδομάδων, με διασταυρώματα και την τύχη να παίζει ρόλο, πολλά μπορούν να συμβούν...

Αρκετοί παραμονεύουν πάντως για να "κλέψουν" το χρυσό μετάλλιο - ή έστω ένα μετάλλιο που θα μοιάζει με χρυσάφι για αυτούς! Υπάρχουν οι Σέρβοι, δευτεραθλητές κόσμου πέρυσι, απ' τις πλέον σοβαρές σχολές στη γηραιά ήπειρο και με τον Μίλος Τεόντοσιτς να ηγείται των προσπαθειών των "πλάβι". Οι Ισπανοί φυσικά, οι οποίοι, αν και αποδυναμωμένοι και κάπως... γηρασμένοι, δεν μπορείς να τους ξεγράψεις εύκολα, με τέτοια δεκαετία που έχουν διανύσει. Οι Λιθουανοί, ανέκαθεν υπολογίσιμοι, παρότι κατεβάζουν μια ομάδα μέτρια για τα δικά τους -μπασκετικά- δεδομένα. Οι Ιταλοί, με μια πεντάδα αστεριών του ΝΒΑ, όπως ο Μπελινέλι, ο Μπαρνιάρι και ο Ντατόμε...

Το επίπεδο της διοργάνωσης, βέβαια, έχει ανέβει αισθητά τα τελευταία χρόνια, αν δούμε πόσες ομάδες-αουτσάιντερ θα μπουν ως "μαύρα" άλογα στην κούρσα. Η Γερμανία, στην τελευταία παράσταση πιθανώς του τεράστιου Ντιρκ Νοβίτσκι, η Φινλανδία που πριν από δυο χρόνια μας απέδειξε πως... μόνο ξυλοκόποι δεν είναι, το Βέλγιο, η Ουκρανία. Χώρες που μέχρι πριν λίγα χρόνια τις ακούγαμε και νομίζαμε πως βγαίνουν μόνο σε ποδοσφαιρική (και αν) έκδοση! Ακόμα και οι Ολλανδοί. Οι "Οράνιε", απ' όσα έδειξαν στο "Ακρόπολις", μόνο ως ομάδα-ανέκδοτο δεν θα φανούν.

Και η Ελλάδα; Μπορεί να λείπει η Ελλάδα από τέτοια συζήτηση; Προφανώς όχι, παρότι οι φίλοι και οι... τζογαδόροι ανά την Ευρώπη μάς βγάζουν στην 6η-7η θέση. Καλό για μας όμως είναι αυτό, να μας υποτιμάνε και να μας έχουν χαμηλά. Παιχνίδι με το παιχνίδι θα βγάζουμε συμπεράσματα για το πόσο μακριά μπορούμε να φτάσουμε, ωστόσο, η ποιότητα που φέτος διαθέτουμε είναι αναμφίβολα μεγάλη. Η δίψα για διάκριση επίσης μεγάλη, αφού τελευταία φορά που δρέψαμε τις δάφνες της επιτυχίας ήταν το χάλκινο του 2009 στην Πολωνία. Έκτοτε, μόνο "σφαλιάρες" και κατραπακιές. Ε, προκειμένου να μην την πατήσουμε πάλι, ας πάμε και μια φορά με ταπεινότητα. Ίσως να μας βγει σε καλό...

Χρήστος Γραβιάς