Μήνες τοκετού ή χρόνια οδύνης

GUEST EDITORS ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΜΠΑΣ Τον επόμενο μήνα η Νέα Δημοκρατία αναμένεται να εκλέξει, βάσει των διαδικασιών που εκκ...

GUEST EDITORS



ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΜΠΑΣ


Τον επόμενο μήνα η Νέα Δημοκρατία αναμένεται να εκλέξει, βάσει των διαδικασιών που εκκινήθηκαν, το νέο της πολιτικό αρχηγό. Η Νέα Δημοκρατία υπήρξε το μοναδικό κόμμα μέχρι σήμερα, πυλώνας της συντηρητικής παράταξης, που κατόρθωσε να διατηρεί διψήφια ποσοστά κατά τη διάρκεια όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου, παρά τη βίαιη προσαρμογή των μνημονίων. Επίσης, παρέμεινε η μοναδική παράταξη που κατόρθωσε ιδεολογικά και με συνέπεια να υπερασπιστεί το δρόμο του μνημονίου (με εξαίρεση την περίοδο Σαμαρά το 2010-2012), παρά το γεγονός ότι στη διάρκεια της δικής της 20ετούς κυβερνητικής θητείας παρουσίασε ελάχιστες θεσμικές μεταρρυθμίσεις (μόνο επί Κων. Καραμανλή) στο πεδίο της πολιτικής ζωής (ΕΟΚ, ΝΑΤΟ), πολύ περισσότερο της αγοράς (θυμάται κανείς μια σοβαρή διοικητική, οικονομική και χρηματοπιστωτική μεταρρύθμιση, πχ ΑΣΕΠ, ΕΣΥ, ΟΝΕ, απελευθέρωση ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ασφαλιστικό;). Ασφαλώς, η Νέα Δημοκρατία αποτέλεσε παράγοντα σταθερότητας στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να λησμονούμε ότι:


- Αν το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται για τη διαφθορά στο δημόσιο, η ΔΑΠ- ΟΝΝΕΔ είναι αυτή που κυριάρχησε στη συνδιαλλαγή στο πανεπιστήμιο και την παιδεία. Η δολοφονία Τεμπονέρα υπήρξε στίγμα και ακολουθεί την πορεία της νεολαίας της παράταξης.

- Στους κύκλους της διατήρησε ιδεολογικά ρεύματα, τάσεις και συνιστώσες που κάθε άλλο βοήθησαν την εξέλιξή της ως κόμμα (βασιλικοί, χουντικοί, διασυνδέσεις με ακραίους κύκλους της Εκκλησίας). Αποκορύφωμα το δίδυμο Ψωμιάδη- Παπαγεωργόπουλου με τα γνωστά αποτελέσματα, αλλά και η εισδοχή στους κόλπους των χαμένων παιδιών του Καρατζαφέρη (ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν ο λιγότερο δεξιός από τους Άδωνη και Μάκη Βορίδη)

- Οι θέσεις εξουσίας φαίνεται ότι συναρτήθηκαν με την ανάγκη συγκεκριμένων επιφανών προσώπων να συνδεθούν με ιδεολογία, και όχι η ιδεολογία με τα πρόσωπα (καραμανλική δεξιά, Μητσοτακικός φιλελευθερισμός, παράδοση Αβέρωφ)
  
Προσπαθώντας να αποστασιοποιηθώ από την επικαιρότητα και τις επιφανειακές εκδοχές συμμαχιών που έχουν αναπτυχθεί στο περιθώριο αυτής της διαδικασίας, θα επιχειρήσω μια μικρή ανάλυση των προτεραιοτήτων που θα πρέπει να θέσει ο συγκεκριμένος  πολιτικός σχηματισμός στο δρόμο προς το 2020. Είναι σημαντικό ένας τέτοιος φορέας να δίνει ερεθίσματα στην κοινωνία, και όχι να τα εκβιάζει από αυτήν αναζητώντας ένα νέο αντι-Τσίπρα, ή μια στροφή προς το κέντρο χωρίς περιεχόμενο μετασχηματισμού.

Οι φίλοι της Νέας Δημοκρατίας θα προσέλθουν σε λίγο διάστημα στις κάλπες να επιλέξουν τον εκλεκτό τους εκπρόσωπο που θα διεκδικήσει την επόμενη κυβερνητική θητεία στη χώρα, πιθανότατα σε χρόνο μικρότερο της 4ετιας. Γνωρίζουν όμως ποιος τους αντιπροσωπεύει; Έχουν ποτέ εισέλθει στη διαδικασία μιας οργανωμένης συζήτησης για τον προσανατολισμό του κόμματος που στηρίζει τα ιδεολογικά και θεωρητικά τους πιστεύω; Ο κόσμος των επιχειρήσεων γνωρίζει τι θέλει από το κατ’ εξοχήν  αστικό κόμμα; Είμαι πεπεισμένος ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων δεν έχει απαντήσεις στα παραπάνω, ίσως ούτε το ίδιο το κόμμα. Πολλοί θα αναρωτηθούν: μα γνωρίζουν οι ψηφοφόροι και υποστηρικτές των άλλων κομμάτων καλύτερα; Όχι, είναι η απάντηση αλλά ο στόχος είναι να μπει η συντηρητική παράταξη σε μια επίπονη αλλά παραγωγική διαδικασία μετασχηματισμού, χωρίς να είναι προτεραιότητα η αλλαγή των γραφείων, η διόρθωση του λογότυπου, ο παραγκωνισμός των «παππούδων».

Ιδού λοιπόν ορισμένες προτάσεις από κάποιον που προέρχεται από εντελώς διαφορετική πολιτική οικογένεια:

1) Να προηγηθεί της εκλογής νέου αρχηγού, η διαδικασία επιλογής νέων συνέδρων από τη βάση. Εκλογή συνέδρων από την κοινωνία, επί της βάσης ενός διαλόγου που θα διεξαχθεί σε τοπικό και κλαδικό επίπεδο. Θα πρέπει να υποχρεωθούν και τα πανελλαδικής εμβέλειας μέσα ενημέρωσης να παρακολουθήσουν μια τέτοια παρουσίαση αρχών και θέσεων. Οι σύνεδροι αυτοί κατά 50-70% θα δύνανται να κατέλθουν στις εκλογές ως υποψήφιοι με λίστα, η οποία θα καθοριστεί σε επόμενο συνέδριο (κοντά στις εκλογές). Το υπόλοιπο ποσοστό θα καθορισθεί με βάση αποφάσεις της επιτροπής και του νέου Προέδρου, με ποσόστωση αναφορικά με το φύλο, το επίπεδο εκπαίδευσης, την ηλικία, το χώρο που προέρχεται. Η λίστα δεν πρέπει να αποτελεί καθαρτήριο της ηγεσίας αλλά όχημα ανάδειξης των καλύτερων στελεχών της κοινωνίας. Προτείνεται επίσης οι σύνεδροι να είναι εκείνοι που θα εκλέξουν τον επόμενο αρχηγό.

2) Δυνατότητα ψήφισης αρχηγού και συνέδρων με ηλεκτρονική ταυτότητα και συνδρομή από το σπίτι. Βέβαια, αυτή η διαδικασία δε θα πρέπει να εξαντληθεί σε πανηγυρικές διαδικασίες εκλογής αρχηγού, αλλά θα επεκταθεί και στην εκλογή συνέδρων, στη διαμόρφωση προγραμματικών θέσεων κλπ

3) Επανίδρυση της νεολαίας της παράταξης με έμφαση στις αρχές του φιλελευθερισμού και διακοπή κάθε πελατειακής σχέσης με ινστιτούτα, πανεπιστήμια μέσα από συγκεκριμένα ασυμβίβαστα και κανόνες (απαγόρευση δημοσίευσης συγγραμμάτων με λογότυπο ΔΑΠ, διαφανή οικονομικά φοιτητικών παρατάξεων με νομική μορφή κλπ)

4) Στήριξη πρότασης για ελάχιστη διάρκεια κυβερνητικής θητείας 3 ετών (εκτός αν συμφωνήσουν τα 2/3 για άμεση προσφυγή λόγω σημαντικού θέματος) και αποσύνδεση από την εκλογή ΠτΔ. Για την ολοκλήρωση της τετραετίας θα σχηματίζεται οικουμενική κυβέρνηση υπό ανώτατη Αρχή (πρόεδρο Α. Πάγου) με σκοπό τη διευθέτηση και ψήφιση όλων των απαραίτητων νόμων για τη λειτουργία του κράτους. Το κράτος θα διατηρεί τη συνέχειά του. 

5) Πρόταση για εκλογικό νόμο που θα συνδέει τη δυνατότητα διαμόρφωσης συνεργασιών με βάση πολιτικές συμμαχίες και συγγένειες. Το απευθείας μπόνους πρέπει να επιμεριστεί σε εκείνους που συγκροτούν την πλειοψηφία, έστω τη σχετική. Η Βουλή δεν μπορεί να αποτελεί τσίρκο και τα κόμματα μπαλαντέρ, και αυτό γιγαντώνεται όσο δεν είναι σε θέση να δηλώσουν ανοιχτά ποιος χώρος τους αντιπροσωπεύει και ποια αιτήματα εκφράζουν. Με δεδομένη την άρνηση ΚΚΕ να συνεργαστεί και την απάρνηση της ΧΑ ως φορέα με τον οποίο μπορεί κανείς να συνυπάρξει, είναι προφανές ότι θα πρέπει και το δεύτερο κόμμα να δύναται να σχηματίσει κυβέρνηση αν χρειαστεί με ανακατανομή του μπόνους στα συνεργαζόμενα κόμματα.

6) Πρόταση να διακόπτεται η βουλευτική θητεία μετά από 8 συναπτά έτη και να επανέρχεται εκ νέου μετά από μια θητεία βουλής.

Είναι πολύ πιθανό οι προσεχείς εκλογές να οδηγήσουν σε μια ανακατανομή ισχύος στη μεγάλη συντηρητική παράταξη, ίσως και σε μια νέα πολιτική στοίχιση προσώπων...Ίσως, επίσης, γίνονται για να επαναληφθούν σε ένα πιο καθαρό μελλοντικό πολιτικό χρόνο... Για αυτό το λόγο οι θεσμικές προτάσεις-παρεμβάσεις είναι πιθανότερο να έχουν σήμερα σημασία και δυνατότητα εφαρμογής...ίσως αυτό που έχει να προσφέρει να είναι μια πραγματική θεσμική καινομία.
  
Οι παραπάνω προτάσεις είναι οι ελάχιστες για να μπορέσει ένα σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα να περάσει στη νέα εποχή. Απαιτούνται πολλές ακόμη ενέργειες στο επίπεδο προσέγγισης της πολιτικής ανάπτυξης, της φορολογίας, του κοινωνικού κράτους. Ακόμη κι αν δεν πραγματοποιηθούν ίσως βρουν ευήκοα ώτα σε μέρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που κινείται με μεγάλες ταχύτητες ήδη προς το κέντρο.

* Ο Δημήτρης Μπίμπας είναι οικονομικός αναλυτής.

Related

What's hot? 5955847753610639395

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item