Λουκία Ανάγνου: ''Η ρεμπέτικη μουσική είναι γραμμένη από το λαό για το λαό.''

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΛΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ  Από τη Μαρίκα Νίνου και τη Ρόζα Εσκενάζυ στη Σωτηρία Μπέλλου και από την Μικρασιατική Κα...


 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΛΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ 

Από τη Μαρίκα Νίνου και τη Ρόζα Εσκενάζυ στη Σωτηρία Μπέλλου και από την Μικρασιατική Καταστροφή, το Δεύτερο Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο ως και τις απαρχές της Μεταπολεμικής Ελλάδας.

Κάπως έτσι περιγράφουν το αφιέρωμα "ΡΕΜΠΕΤΟΡΙΟ" οι συντελεστές του, υποσχόμενοι σε όσους βρεθούν την ερχόμενη Κυριακή στις 21.30 στο Θέατρο Χυτήριο ένα μοναδικό και απολαυστικό μουσικό ταξίδι που ξεκινάει από τα τραγούδια της ξενιτιάς και τα ερωτικά, συνεχίζει στις μελωδίες της φυλακής και τα λεγόμενα "χασικλίδικα" και καταλήγει στα αρχοντορεμπέτικα.

Η ερμηνεύτρια του αφιερώματος, η τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Λουκία Ανάγνου, μίλησε αποκλειστικά στο The Columnist για την ιδέα αυτής της προσπάθειας, το περιεχόμενο της παράστασης αλλά και το ρεμπέτικο τραγούδι σήμερα.  

- Η διαδρομή σου στη μουσική είναι λίγο ασυνήθιστη: progressive metal, έντεχνο, ρετρό, jazz και εσχάτως ρεμπέτικο. Τι είναι αυτό που σε τράβηξε στο ρεμπέτικο τραγούδι; 

Λ.Α.: "Η αλήθεια είναι πως η πρώτη μου μουσική απόπειρα ήταν με μια μπάντα progressive metal, η διάρκεια της οποίας ήταν μόλις δύο εβδομάδες, καθότι πραγματικά ήμουν πάρα μα πάρα πολύ κακή. Προσωπικά, αυτό το γεγονός το βρίσκω ευτυχές, γιατί κατάλαβα από πολύ νωρίς ότι θέλω να ασχοληθώ με το λαϊκό τραγούδι, παρακλάδια του οποίου είναι και το έντεχνο και σαφώς το ρετρό. Τώρα όσον αφορά το ρεμπέτικο, είναι κι αυτό μία λαϊκή αστική μουσική που έχει τις ρίζες της στις αρχές του 19ου αιώνα. Η ιδιαιτερότητά της είναι πως πάνω της είναι αποτυπωμένα όλα τα ιστορικά και πολιτισμικά σημάδια του ελληνικού λαού σε τέτοιο βαθμό που είναι αδύνατο να περάσουν απαρατήρητα. Από την καταστροφή της Σμύρνης και τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως τον Εμφύλιο και την πολιτική αστάθεια της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ίσως να είναι και αυτός ο λόγος που αγαπώ τόσο πολύ αυτό το είδος της μουσικής. Επειδή μοιάζει με μια μουσική χαρτογράφηση της κοινωνικοπολιτικής ζωής της χώρας μας."

- Το "ΡΕΜΠΕΤΟΡΙΟ" αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη και φιλόδοξη εμφάνισή σου επί σκηνής μετά το περσινό αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκη και τον Αττίκ. Πώς ξεκίνησε η ιδέα της νέας αυτής προσπάθειας;  

Λ.Α.: "Πέρυσι έγινε μία πάρα πολύ ωραία δουλειά πάνω στον Μάνο Χατζιδάκι και τον Αττίκ. Με τον Αλέξανδρο Κούρο και τον Αλέξανδρο Ζουγανέλη καταφέραμε να ενώσουμε αυτούς τους δύο-φαινομενικά- εντελώς διαφορετικούς καλλιτέχνες, που όμως επί της ουσίας είχαν πλήθος κοινών στοιχείων και καταβολών. Φέτος με τον Αποστόλη Παπαγιάννη, στον οποίο ανήκει η αρχική ιδέα και η επιμέλεια του προγράμματος, φιλοδοξούμε γυρίσουμε τα ημερολόγια μας στο 1912 και να κάνουμε μια αναδρομή στις γυναίκες που τραγούδησαν ρεμπέτικο. Ο στόχος μας βέβαια είναι ο ίδιος με το περσινό: να μεταφέρουμε την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής στο σήμερα."

- Μίλησέ μας λίγο για το περιεχόμενο του αφιερώματος και τι συμβολίζει για σένα σε καλλιτεχνικό αλλά και προσωπικό επίπεδο.

Λ.Α.: "Φέτος, με αυτό το αφιέρωμα μου δίνεται η ευκαιρία να μελετήσω πιο επισταμένα τη μουσική που αγαπώ.  Το "ΡΕΜΠΕΤΟΡΙΟ" είναι ένα μουσικό αφιέρωμα στο γυναικείο ρεμπέτικο τραγούδι. Με τον Αποστόλη σκεφτήκαμε ότι έχουμε δει και ακούσει πολλά σχήματα που παίζουν αποκλειστικά ρεμπέτικο αλλά κανένα -τουλάχιστον από αυτά που γνωρίζουμε- δεν έπαιζε αποκλειστικά γυναικείο ρεμπέτικο. Τώρα προσωπικά η λαϊκή μουσική και το ρεμπέτικο τραγούδι είναι στο γενετικό μου υλικό."

- Στο "ΡΕΜΠΕΤΟΡΙΟ" συνεργάζεσαι με πολύ έμπειρους μουσικούς που έχουν σημαντική παρουσία στο χώρο του πενταγράμμου. Πώς αισθάνεσαι για αυτό και τι αποκομίζεις από αυτή τη σύμπραξη;

Λ.Α.: "Η αλήθεια είναι πως και σε αυτή τη δουλειά, όπως και στην προηγούμενη, είμαι πάρα πολύ τυχερή. Συνεργάζομαι με τρεις εξαιρετικά έμπειρους μουσικούς οι οποίοι έχουν διαγράψει την δική τους ξεχωριστή πορεία στο χώρο έχοντας όμως κοινό σημείο τομής το λαϊκό τραγούδι. Από αυτή τη δουλειά έχω να πάρω πολλά πράγματα."

- Το ρεμπέτικο τραγούδι είναι συνδεδεμένο με μερικές από τις πιο μαύρες σελίδες της νεότερης ελληνικής Ιστορίας όπως η Μικρασιατική Καταστροφή και ο εμφύλιος και μέσα από αυτό εκφράζονται πόθοι, ελπίδες, απογοητεύσεις και καημοί πολύ μεγάλων τμημάτων του ελληνικού λαού. Σήμερα, στη σημερινή εποχή, πόσο επίκαιρο είναι;

Λ.Α.: "Δεν είναι καθόλου τυχαίο, νομίζω που ο κόσμος βρίσκει πάλι αποκούμπι στο λαϊκό τραγούδι. Η ρεμπέτικη μουσική είναι γραμμένη από το λαό για το λαό."

- Αν μπορούσες να κάνεις ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, τη ζωή ποιας μεγάλης ρεμπέτισσας θα ήθελες ζήσεις και για ποιο λόγο;

Λ.Α.: "Νομίζω της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Δεν ξέρω, είχα δει πριν από χρόνια μια παράσταση με την Νένα Μεντή για τη ζωή της και ομολογώ πως επηρεάστηκα αρκετά. Για να είμαι όμως και ειλικρινής δεν ξέρω αν είμαι αρκετά θαρραλέα να αντέξω δυο παγκόσμιους, έναν εμφύλιο και μια σειρά μεταναστεύσεων."

ΡΕΜΠΕΤΟΡΙΟ
Φωνή: Λουκία Ανάγνου
Μπουζούκι/μουσική επιμέλεια: Αποστόλης Παπαγιάννης
Κιθάρα: Σωτήρης Μπακόπουλος
Ακορντεόν: Σπύρος Σελμάνι  
Κυριακή 8/11/2015 στο Θέατρο Χυτήριο (Ιερά Οδός 44, Αθήνα)
Είσοδος: 5 ευρώ

Γιάννης Στέλιος Παπαδόπουλος
Email: jskpapadopoulos@gmail.com

Related

What's hot? 4905453772463459199

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item