Μια βαθιά επιθυμία κι ένα αντίο από καρδιάς

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ  Χρόνος: Πρωί Πέμπτης, μέσα Φεβρουαρίου… Τόπος: Λεωφόρος Βουλιαγμένης Συμβάν: Θάνατος. Βίαιος. Ακ...


 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ 

Χρόνος: Πρωί Πέμπτης, μέσα Φεβρουαρίου…
Τόπος: Λεωφόρος Βουλιαγμένης
Συμβάν: Θάνατος. Βίαιος. Ακαριαίος.
Θύμα: Ένα παιδί 33 ετών. Αγαπημένο…

Με αυτό το κείμενο δεν θα προσθέσω μια ακόμα σπονδή για τον Παντελή Παντελίδη. Μάλλον, έως ένα σημείο, να έχει "κουράσει" η υπεραναπαραγωγή του θέματος. Εδώ, θα διαβάσετε κάποιες σκέψεις. Σκόρπιες. Άναρχα αποτελέσματα του νου, που ήρθαν στην επιφάνεια μετά το άκουσμα του θανάτου του ανθρώπου αυτού. Πριν συνεχίσετε την ανάγνωση, να ξεκαθαρίσω δυο πράγματα. Ένα, ήμουν, είμαι και θα είμαι θαυμαστής και οπαδός του έργου του δημιουργού και ερμηνευτή. Και δύο, το κείμενο περιέχει ψήγματα κυνισμού…

Σκέψη πρώτη… Γιατί;
Απάντηση: Επειδή έτρεχε. Επειδή κάποιες φορές, ειδικά μετά την κατανάλωση ποτού, κοστολογούμε τη ζωή μας πιο φθηνά απ' ό,τι συνήθως. Ανυπακοή σε κανόνες. Φυγή από τα συνηθισμένα. Ο Κ.Ο.Κ. γίνεται το πιο συχνό θύμα της φυγής αυτής. Όταν βέβαια και το αυτοκίνητο είναι πολυτελείας… κάτι η γλυκιά επιτάχυνση, κάτι η ψευδαίσθηση της ασφάλειας, δε θέλει και πολύ… Η αμαρτία έρχεται σε απόσταση αναπνοής. Και ο θάνατος επίσης…

Σκέψη δεύτερη… Η μάνα;
Απάντηση: Αυτή η τραγική φιγούρα. Η γυναίκα που στο πρόσωπό της καθρεπτίζονται όλες εκείνες οι μητέρες που έχουν την… κατάρα να ζήσουν τον θάνατο του/ενός παιδιού τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος για έναν γονέα. Δύναμη για ζωή; Στα υπόλοιπα παιδιά της, αλλά και στο αντίκρισμα της αγάπης του κόσμου προς το αδικοχαμένο της σπλάχνο. 

Σκέψη τρίτη… Παρακαταθήκη;
Απάντηση: Γνωρίζω, από το πολύ κοντινό μου περιβάλλον μάλιστα, ότι ο Παντελής, όσο αγαπητός μπορούσε να είναι, άλλο τόσο "μισητή" είναι η μουσική και οι στίχοι που έγραφε. Ποιος δεν έχει ακούσει σε παρέα την ατάκα: "Πάλι Παντελίδη έβαλε ρε;". Δε θα κρύψω ότι στους πρώτους μήνες επιτυχίας του, είπα και εγώ κάτι τέτοιο. Όμως οφείλουμε όλοι να παραδεχτούμε κάτι, ανεξάρτητα από τη μουσική παιδεία που καθένας έχει. Για κάποιους άφησε πίσω τραγούδια, χορούς, συναισθήματα, στίχους… Για όλους όμως άφησε παρακαταθήκη την ελπίδα! Αυτό το αυτοδημιούργητο. Το ότι καθένας στον τομέα του, μπορεί με επιμονή, δουλειά και φιλοδοξία να κάνει το μεράκι του, επάγγελμα και τρόπο ζωής! Από το τίποτα ή, έστω, από τα βασικά να γίνει αγαπητός, να λατρευτεί.

Στο πρόσωπο και στο έργο του Παντελή, υπάρχει η απάντηση όλων εκείνων που αναρωτιούνται: "Κι εγώ πως θα τα καταφέρω;". Έτσι… Με πείσμα, υπομονή και πίστη.

Και κάτι ακόμα, κατ' εμέ το σημαντικότερο. Αυτός ο πόνος που σύσσωμη η νέα γενιά -κυρίως- νιώθει για το χαμό του, να βγει κάπου. Διάβασα από έναν φίλο μια ατάκα που "χαράχθηκε"… "Άτιμη (με άλλο βέβαια χαρακτηρισμό) Βουλιαγμένης, δεν χορταίνεις θάνατο". Δεν φταίει η Βουλιαγμένης, παιδιά. Δεν φταίει η Εθνική, τα Τέμπη και και και… Η απερισκεψία φταίει! Η αντίληψη του "Έλα μωρέ, δεν πάει στο διάβολο, θα περάσω με κόκκινο", "Άσε το στοπ, τον ξέρω εγώ το δρόμο", "Μα η ταχύτητα μού ανεβάζει την αδρεναλίνη!".
Αν θες να το παίξεις κάποιος, ντύσου εγωκεντρικά. "Πούλα μούρη" για μια σου επιτυχία. Θα σε… θάψουν φίλοι και γνωστοί, αλλά μεταφορικά. Η μαγκιά στο δρόμο θα σε θάψει κυριολεκτικά…

Θες αδρεναλίνη; Πήγαινε να την πέσεις στην κοπελιά ή στο αγόρι που γουστάρεις αιώνες και διστάζεις να το πεις. Εκεί να δεις αδρεναλίνη. Οι χτύποι της καρδιάς 150+ και θέμα ολονύχτιας συζήτησης με κολλητές/ους, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ο δρόμος δεν είναι για αδρεναλίνη. Ο δρόμος είναι μέσο. Για να βρεθείς σε μέρη του πλανήτη ανεξερεύνητα και όμορφα. Σε μέρη που -ακόμα ένας- δεν πρόλαβε να δει στα 33 του χρόνια…

Να αγαπάτε τον εαυτό σας. Να τον πονάτε. Έστω 1/10 από όλον αυτόν τον πόνο που το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων νιώθει για τον Παντελή…

Καλό ταξίδι, φίλε...

Γιώργος Αναγνώστου

Related

τροχαίο 1718008950286745881

Δημοσίευση σχολίου

  1. Συγχαρητήρια για αυτό το άρθρο. Διαβάζοντάς το δύο μήνες μετά από το συμβάν και τη μέρα που καταχωρήθηκε, ύστερα από τόσα κιλά μαύρο μελάνι και ενίοτε μαύρα συναισθήματα, το άρθρο αυτό έχει άλλη αξία. ΄Η μάλλον έχει πραγματική αξία. Έχει μήνυμα, ουσία και αλήθεια. Τη μόνη αλήθεια! Τα νιάτα, τη μάνα, την ταχύτητα που πρέπει να ελέγχουμε. Και όχι μόνο στο δρόμο. Και στη σκέψη, στα συμπεράσματα, στις δηλώσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item