Η στοχοποίηση των δικηγόρων

GUEST EDITORS

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΑΘΗΣ ΠΡΟΒΗΣ

Eδώ και έναν περίπου μήνα ο δικηγορικός κόσμος δίνει έναν δίκαιο και μαζικό αγώνα κατά του προσχεδίου νόμου της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό. Είναι ένα προσχέδιο, που δείχνει ότι η κυβέρνηση αγνοεί την σκληρή πραγματικότητα, που αντιμετωπίζουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες δικηγόροι και ιδίως οι νεότεροι.

Απουσιάζει από αυτό η κοινή λογική. Λείπει η σχετική προεργασία. Κυριαρχεί η προχειρότητα. Δεν υπήρξε ποτέ από την πλευρά της κυβέρνησης ουσιαστικός και ειλικρινής διάλογος και απ ότι φαίνεται ούτε πρόθεση διαλόγου. Χρησιμοποιεί ως πολιτικό εργαλείο ψέματα ή στην καλύτερη περίπτωση μισές αλήθειες, προκειμένου να λοιδορήσει τον αγώνα των δικηγόρων.

Με το προσχέδιο αυτό, που αποτελεί πρόταση της ίδιας της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στοχοποιείται βάναυσα ο δικηγορικός κόσμος και ιδιαίτερα οι μαχόμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες δικηγόροι. Η κυβέρνηση είναι ξεκάθαρο ότι έχει κάνει την επιλογή της: Προτιμά την καλλιέργεια ιδιαίτερων σχέσεων με τα στρώματα των δημοσίων υπαλλήλων και γενικότερα προκρίνει κάθε τι που προκύπτει μέσα από τον εναγκαλισμό του Κράτους με τον πολίτη, δημιουργώντας και εξασφαλίζοντας την πελατεία της και ευελπιστώντας σε στήριξη ή τουλάχιστον σε ανοχή από αυτούς. Αυτό αποτελεί τον ορισμό της πελατειακής λογικής περασμένων εποχών. Είναι ενδεικτικό το πρόσφατο κύμα κομματικών και πελατειακών διορισμών συγγενών και φίλων, που πρόσκεινται στην παρούσα κυβέρνηση, χωρίς καμία αξιοκρατική διάθεση ή διαδικασία. Αντίθετα, η κυβέρνηση αναδύει απέχθεια σε κάθε τί, που σχετίζεται με την ελεύθερη οικονομία, την ιδιωτική πρωτοβουλία και την αγορά. Δηλαδή, απέναντι σε δημιουργικά και παραγωγικά τμήματα της κοινωνίας.

Απέναντι στους ελεύθερους επαγγελματίες και δη στους δικηγόρους η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να εξαπολύσει και επίθεση στηριγμένη στην ειρωνεία και κυρίως στην συκοφαντία. Μερικά από τα κακόβουλα επιχειρήματα, που ακούγονται είναι τα παρακάτω : «…Οι δικηγόροι και γενικότερα οι ελεύθεροι επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν, αποκρύπτουν εισοδήματα, εξ ορισμού έχουν μία δεδομένη οικονομική άνεση, φοράνε γραβάτες ….ΑRΜΑΝΙ και ΗΕRΜΕΣ και δεν δέχονται να συμβάλλουν στην προσπάθεια της Χώρας, κοιτάνε μόνο το συμφέρον τους….κλπ», και πολλά άλλα ειρωνικά και ενδεικτικά της εσκεμμένα εχθρικής στάσης της κυβέρνησης απέναντι στους ελεύθερους επαγγελματίες.

Η αλήθεια βέβαια είναι άλλη, δεν βρίσκεται ούτε καν στη μέση. Η άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος στην πράξη είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς, ότι ειδικά σήμερα ο μέσος δικηγόρος έχει να αντιμετωπίσει «θεούς και δαίμονες», κατά την άσκηση του λειτουργήματός του. Οι οικονομικές υποχρεώσεις πολλές και συνεχείς. Οι ασφαλιστικές εισφορές των δικηγόρων βρίσκονται ήδη στα όρια της εξόντωσης. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ανέρχονται σε περίπου 4.000 ευρώ τον χρόνο, ενδεχομένως πλέον και παραπάνω, για ένα δικηγόρο άνω της πενταετίας. Φορολογία από το πρώτο ευρώ 26%. Προκαταβολή φόρου 100%. Τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ. ΦΠΑ 23% το οποίο καταβάλλει ο δικηγόρος κάθε τρίμηνο στο Κράτος. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν τα πάγια έξοδα συντήρησης Γραφείου (ενοίκιο, λογαριασμοί, εξοπλισμός, γραφική ύλη) και φυσικά τα έξοδα για την διαβίωση της οικογένειάς του.

Δεν είναι λοιπόν οι δικηγόροι οι κύριοι και οι κυρίες με το προσεγμένο ντύσιμο, τα υψηλά εισοδήματα, που ζουν πολυτελώς και που φοροδιαφεύγουν συστηματικά, αρνούμενοι τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο Κράτος. Αντίθετα είναι σκληρά εργαζόμενοι, με ωράρια που ξεπερνούν τις δέκα ώρες την ημέρα, στην καθημερινότητά τους ενυπάρχει ανασφάλεια και αβεβαιότητα γιατί δεν έχουν δεδομένο εισόδημα. Αυτά ισχύουν σε πολλαπλάσιο βαθμό για τους νεότερους δικηγόρους, ιδίως στις μέρες μας.

Στο επιχείρημα, λοιπόν, ότι πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν η απάντηση είναι ότι είναι δουλειά και καθήκον του οργανωμένου Κράτους να δομήσει ένα φοροελεγκτικό και φοροεισπρακτικό σύστημα με το οποίο θα εξασφαλίσει την δημοσιονομική του επάρκεια. Δεν μπορεί να παίρνει η μπάλα το σύνολο των ελευθέρων επαγγελματιών, επειδή κάποιοι φοροδιαφεύγουν. Οι συνθήκες ειδικά τα τελευταία έξι χρόνια για έναν ελεύθερο επαγγελματία έχουν επιδεινωθεί και δεν θυμίζουν σε τίποτα τις συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος τη δεκαετία του ΄90 και του 2000.

Απαιτείται να υπάρξει για τους ελεύθερους επαγγελματίες ένα δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα. Επίσης, θα πρέπει να θεσπιστούν δυνατότητες διευκολύνσεων (ρυθμίσεις πολλών δόσεων) κατά την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών, ώστε να μπορούν να ρυθμίζονται οι οφειλές και να υπάρχει εισπραξιμότητα από την πλευρά των ασφαλιστικών ταμείων. Δεν είναι λογικό το 70%, περίπου, του εισοδήματος ενός ελεύθερου επαγγελματία να πηγαίνει σε ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις, δηλαδή ουσιαστικά να δημεύεται. Η υπερφορολόγηση σε συνδυασμό με τις υπέρμετρες ασφαλιστικές εισφορές δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας και αδιεξόδου για κάθε ελεύθερο επαγγελματία. Ουδείς υποχρεούται στα αδύνατα.

Χρειάζεται μία κυβέρνηση λογικής, ειλικρίνειας και σοβαρότητας, που θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα του δικηγορικού κόσμου με τέτοιο τρόπο, που να δίνει την δυνατότητα σε κάθε ελεύθερο επαγγελματία δικηγόρο να ασκεί το επάγγελμά του, χωρίς την απειλή καταδιωκτικών μέτρων εναντίον του. Δεν πρέπει να «ποινικοποιηθεί» η εργασία και τελικά να πνίξουμε τους ελεύθερους επαγγελματίες στους φόρους, επειδή η κυβέρνηση αρνείται να περιορίσει τις κρατικές δαπάνες ή ακόμα χειρότερα διορίζει ανεξέλεγκτα και αχρείαστα κόσμο στο Δημόσιο. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν θα γίνουν οι «χρηματοδότες» του κομματικού κράτους, που φιλοτεχνείται από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Λύσεις μπορούν να υπάρξουν. Η κυβέρνηση πρέπει να ξεκολλήσει από ιδεοληπτικές εμμονές και πελατειακές λογικές. Πρέπει να δει την πραγματικότητα, όπως αυτή είναι. Αν δεν μπορεί ή δεν θέλει να το κάνει, ως γνωστόν, στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. 

Στάθης Ι. Προβης

Δικηγόρος Αθηνών