2. Βασανισμός

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ MORGAN ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΔΑΚΗΣ

Πρωινό ξύπνημα, πέταγμα για την ακρίβεια, ήλιος φωτεινός στο δωμάτιο, καλοκαίρι πλέον μπαίνει (από τον Απρίλιο - ανωμαλία) και το γνωστό καφεδάκι, σκέτο, εντελώς πικρό (τα είπαμε σε άλλο κείμενο αυτά)! 

Προχθές 21/4, σημαντική μέρα, γενέθλια η Βασίλισσα της Αγγλίας (αυτή έκλεισε τα 90 και πέθανε ο Prince - go figure) και… και χτες, ήταν μία ημέρα που σιγά-σιγά ξεχνάμε. Εγώ την Χούντα του στρατού την έζησα μέσα από ιστορίες του πατέρα μου, οπότε χτες, αφού του το θύμισα τεχνηέντως, μου περιέγραψε λίγο την πρώτη μέρα...

21 Απριλίου 1967: "Τι μου θύμισες τώρα… το προηγούμενο βράδυ, ήμασταν στο Χίλτον, για μία συγκέντρωση του γέρου Παπανδρέου (του Γεωργίου) και στις 5 το πρωί, χτυπάει το τηλέφωνο στο σπίτι, ποτέ δεν έμαθα ποιος ήταν, γιατί είπε μόνο μία φράση και το έκλεισε. "Μανώλη, πάρε την μάνα σου και φύγετε, ο στρατός έκανε πραξικόπημα”. Δεν πρόλαβα να πω τίποτα, δεν πρόλαβα να καταλάβω τίποτα. Πήρα τα κυάλια και βγήκα στο μπαλκόνι (ο πατέρας μου μεγάλωσε και ζει στον Προφήτη Ηλία στον Πειραιά, ψηλά, λόφος, έβλεπες τότε - πριν χτίσουν τόσα σπίτια - τα πάντα). Ο Στρατός είχε ήδη παραταχθεί με όπλα στο Μικρολίμανο (Τουρκολίμανο το λέει ακόμα ο πατέρας μου, αλλά το γράφω έτσι για να καταλαβαινόμαστε!) και είχαν βγει τανκς που στόχευαν προς τον κόσμο. Μαζευτήκαμε η παρέα, περίπου δέκα άτομα και κατεβήκαμε στον κέντρο του Πειραιά, το είχαμε πάρει στην πλάκα… την αστυνομία την είχαν αφοπλίσει, αλλά τους είχαν βγάλει στον δρόμο και με το που μας έβλεπαν φώναζαν "διαλυθείτε" αλλά εμείς γελούσαμε… αυτή ήταν η πρώτη μέρα… μετά αναγκάστηκα να φύγω με την μητέρα μου και να πάμε σε ένα "ασφαλές" μέρος στο Κολωνάκι, να μας κρύψει ένας φίλος, γιατί όντως τα ονόματά μας ήταν σε λίστα για σύλληψη… μας ενημέρωσε φίλος, δημοκρατικός που ήταν στην αστυνομία και έβαζε τα χαρτιά μας στον πάτο της στοίβας για να μας δώσει χρόνο… κάθε βράδυ άκουγες πυροβολισμούς… όλα όσα ξεκίνησαν σαν αστείο, μετά σοβάρεψαν…"

Εκείνη την στιγμή, μπαίνει ένας πελάτης στο μαγαζί του πατέρα μου, παρόμοια ηλικία, ακούει την ιστορία, διακόπτει και λέει "ναι αλλά τότε είχαμε λεφτά, ενώ τώρα…"

Δεν θα εκφράσω σε αυτό το κείμενο άποψη για τον “φασίστα” θα εκφράσω όμως την οργή μου. 

Σήμερα, έχουμε πιο έξυπνους φασίστες. Τότε, ο φασισμός, εκφράστηκε δια της βίας και με όπλα, σήμερα εκφράζεται μέσα από "σωστή διαχείριση". Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω την πλάνη που ζούμε από τους σημερινούς πολιτικούς. 

Τότε ξύπνησαν ένα πρωινό, έβγαλαν τα τανκς στον δρόμο, έστρεψαν τα όπλα απέναντι στους πολίτες και επέβαλαν την κατάλυση της δημοκρατίας. Αυτό, γέννησε ήρωες, γέννησε επανάσταση, γέννησε αντίδραση… έμαθαν οι φασίστες ότι όλα θέλουν χρόνο και τρόπο, όχι ακραίες δράσεις, γιατί αυτές φέρνουν με τη σειρά τους ακραίες αντιδράσεις. 

Οπότε, πλέον, με τη δημιουργία φόβου (χρεοκοπία, φτώχεια, εξισλαμισμό κλπ) κατάφεραν να πείσουν τους πολίτες να τους ψηφίσουν και να τους δώσουν το χρίσμα να μας κάνουν ό,τι θέλουν. Ξέρεις, οι ξένες δυνάμεις, αυτές που έβαλαν και τους στρατιωτικούς να κάνουν την δικτατορία, οι ίδιοι είναι, δεν άλλαξαν, αν καταλαβαίνεις. 

Συνεπώς σήμερα, επίσημα πλέον, κυβερνούν οι ξένοι, καθώς δεν μπορείς να περάσεις ούτε ένα νομοσχέδιο, οποιαδήποτε κυβέρνηση, χωρίς την συγκατάθεσή τους, επίσημα δεν μπορείς να μιλήσεις, καθώς απαγορεύεται, επίσημα διώκεται όποιος τολμάει να αντισταθεί και φυλακίζεται, ενώ οι “όμοιοί” τους, κυκλοφορούν ελεύθεροι (βλέπε Ναζιστές) και επίσημα μας έχουν εγκλωβίσει, χωρίς να μπορούμε και σε ορισμένες περιπτώσεις να θέλουμε, να βγούμε. 

Σε μία εποχή που προσπαθούμε να στρογγυλοποιήσουμε τους όρους “φασίστας” ενώ στοχοποιούμε τον όρο "αναρχικός", σε μία εποχή που βγαίνουν συμπαθείς τύποι στυλ Γεωργιάδη, Βορίδη και σία, σε μία εποχή που όλα τα ΜΜΕ είναι κατευθυνόμενα, σε μία εποχή που οι ήρωες, οι αντιστασιακοί, οι ηγέτες, εξαφανίστηκαν. 

Υπάρχουν και σήμερα λίστες… και σήμερα προτεραιότητες… απλώς σήμερα, ο φασισμός, έβαλε μυαλό. 

ΥΓ. Δεν έχω αυταπάτες, η γενιά του Πολυτεχνείου, συνέβαλε ΠΟΛΥ στην καταστροφή του σήμερα και του αύριο. 

ΥΓ. Η αφύπνιση όμως, είναι υποχρέωση όλων μας 

ΥΓ 3. Και η μη επανάληψη των ιδίων λαθών επίσης. 

ΥΓ 4. Ο βασανισμός πλέον δεν γίνεται σε κάποιο υγρό κελί της εξορίας, αλλά είναι ψυχολογικός… πλέον βασανίζεις μόνος σου τον εαυτό σου…