Κάτι αλλάζει στην Πάτρα...

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ 

Ο αριθμός των 2000 περίπου θεατών που παραβρέθηκαν στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο την προηγούμενη Κυριακή στον αγώνα της Παναχαϊκής με τον Παναργειακό, μπορεί όσους βρίσκονται "έξω από τα πράγματα" να μην τους εντυπωσιάζει ιδιαίτερα. Για εμάς τους Πατρινούς, όμως, ειδικά όσους βρισκόμαστε μακριά από την πόλη, μας δείχνει ξεκάθαρα ότι κάτι αλλάζει στην ομάδα και κυρίως στη συνείδηση του κόσμου της Πάτρας.

Μετά τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Παναχαϊκή, οι φίλοι της "κοκκινόμαυρης θεάς" δεν μπορούν παρά να είναι γενικότερα επιφυλακτικοί. Ξέρεις, είναι δύσκολο να πεις ότι "ναι, κάτι αλλάζει στην Παναχαϊκή". Ειπώθηκε και πέρυσι, στην (πολύ) αρχή της σεζόν, αλλά γρήγορα αποδείχθηκε πως η ομάδα τελικά ουδέποτε αποδεσμεύτηκε από τις παθογένειες της θητείας Κούγια και οδηγήθηκε με μαθηματική ακρίβεια στην ουσιαστική διάλυση και εν τέλει τον υποβιβασμό για δεύτερη μόλις φορά στην ιστορία της (διάρκειας 125 ετών, παρακαλώ) στη Γ' Εθνική.

Όσο ρίσκο κι αν το θεωρήσει κανείς, αυτήν τη φορά τα πράγματα όντως φαίνονται και είναι διαφορετικά στην Πάτρα. Και ο αέρας ανανέωσης που πνέει στην αχαϊκή πρωτεύουσα έχει ονοματεπώνυμο: Κώστας Κατσουράνης. Δεν είναι υπερβολή, δεν είναι φρούδες ελπίδες, δεν είναι γραφικότητα. Το όραμα του "Κατσούρ" υπάρχει και βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, όσο κι αν οι εκτός Πάτρας το αμφισβητούν και δεν θέλουν με τίποτα να πειστούν. 

Ο Κώστας Κατσουράνης, όση κριτική κι αν υπέστη ως ποδοσφαιριστής ειδικά τα τελευταία χρόνια της καριέρας του, στην Πάτρα αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Όχι απλά διότι διέπρεψε στα ευρωπαϊκά γήπεδα και φόρεσε τη φανέλα και το περιβραχιόνιο της Εθνικής, ζώντας ιστορικές στιγμές, αλλά κατά βάση διότι πρόκειται για άνθρωπο γέννημα-θρέμμα της πόλης, έχοντας μάθει να κλωτσάει το τόπι εκεί στην Αγυιά και πλέον έχει επιστρέψει στη γενέτειρά του με σκοπό να βοηθήσει με όλες του τις δυνάμεις την πρώτη ομάδα που αγάπησε ποτέ.

Το σπουδαίο είναι πως χτίζεται ένας σύλλογος με ξεκάθαρο στόχο να φέρει ξανά τον κόσμο της πόλης στο γήπεδο. Πρώτο και βασικότερο όλων! Ο Κώστας Κατσουράνης έχει ζήσει μεγάλες στιγμές στο κατάμεστο γήπεδο της Αγυιάς, γνωρίζει πώς είναι και πόση σημασία έχει. Εξάλλου, αυτό είναι που έλειψε περισσότερο από την Παναχαϊκή τα τελευταία χρόνια: ο κόσμος της Πάτρας. Η νέα προσπάθεια γοητεύει. Εκπέμπει υγεία και σιγουριά ότι η ομάδα εγκατέλειψε οριστικά τον "ιό" των τελευταίων ετών που την ακολούθησε έως και πέρυσι και την οδήγησε (για μένα ευτυχώς) στη Γ' Εθνική.

Η ΠΓΕ ήδη έχει αρχίσει να λειτουργεί διαφορετικά, σε πρότυπα επαγγελματικά, με θεμέλια πάνω στα οποία σιγά-σιγά θα χτιστεί -καλώς εχόντων των πραγμάτων- ένα οικοδόμημα που θα ενισχύεται με τον καιρό. Η Παναχαϊκή χρειάζεται πολλή δουλειά εκτός αγωνιστικού χώρου και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο Κατσουράνης, καθώς και όλοι οι άνθρωποι που έχουν ηγηθεί και ακολουθούν αυτό το εγχείρημα. Ο κόσμος χρειάζεται να κάνει υπομονή, πολλή υπομονή. Τίποτα δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Αυτό όμως που είναι το πιο σημαντικό αυτήν τη στιγμή είναι να περαστεί το μήνυμα σε κάθε γωνιά της Πάτρας ότι η Παναχαϊκή αλλάζει, είναι υγιής και έχει ανάγκη το λαό της πόλης στο πλευρό της. Και αυτή η Παναχαϊκή δεν θα απαιτήσει τον κόσμο δίπλα της. Θα τον κερδίσει μόνη της. Ήδη έχει κάνει την αρχή.

Αν θέλουμε, τώρα, να δούμε λίγο καθαρά το αγωνιστικό κομμάτι, το ρόστερ της ομάδας διαθέτει αρκετή ποιότητα για τα δεδομένα της Football League 2. Φωτάκης, Βρονταράς, Καθάριος και Σιαλμάς είναι μερικά από τα ονόματα που ανεβάζουν επίπεδο την Παναχαϊκή, ενώ μην ξεχνάμε και τον Κώστα Χαλκιά που περισσότερα βέβαια έχει να προσφέρει σε εξωαγωνιστικό επίπεδο. Μεγάλη και η κίνηση επιστροφής του Λυμπέρη Στεργίδη, ο οποίος αποτελεί "σημαία" για την ομάδα. Ένας πραγματικός αρχηγός που έβαζε πάντοτε την Παναχαϊκή πάνω από όλα (και ας μην είναι πατρινόπουλο!), αρνήθηκε και στο παρελθόν καλύτερες προτάσεις για να μείνει στην Πάτρα και έχει κερδίσει με το σπαθί του μία θέση στην καρδιά των φίλων της ομάδας. Από τους ελάχιστους διασωθέντες των "πέτρινων" χρόνων της Παναχαϊκής.

Η ΠΓΕ στο γήπεδο δεν έχει δείξει ακόμη αυτά που μπορεί (1-0 με Παναργειακό στην Πάτρα και 0-0 με Αιολικό στη Μυτιλήνη), αλλά είναι σαφές ότι χρειάζεται πίστωση χρόνου για να στρώσει. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μία εντελώς καινούργια ομάδα με μια τρεις δεκάδες προσθηκών, που τώρα αρχίζει να αναπνέει. Έως το τέλος της σεζόν, θα ξέρει να μπουσουλάει. Και απ' του χρόνου, αν όλα πάνε καλά, θα αρχίσει να περπατάει στη Football League.

Το σπουδαιότερο αυτήν τη στιγμή είναι να γίνει ξανά ένα η ομάδα με την πόλη. Κι όταν αυτό επιτευχθεί για τα καλά, η αναγεννημένη Παναχαϊκή θα τραβήξει ξανά το δρόμο της επιτυχίας, μετά από πολλά χρόνια. Το επιτάσσει η ιστορία της, το έχει ανάγκη ο κόσμος της.

Μάριος Μάντζος

E-mail: marmantzos20@gmail.com

Facebook: www.facebook.com/marmantzos20

Twitter: www.twitter.com/marmantzos20