Σέρχιο Μπουσκέτς: Ένας υποτιμημένος παιχταράς

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΛΟΥΣΑΡΗΣ

Η Μπαρτσελόνα αποτελεί ίσως την πιο επιτυχημένη ομάδα της τελευταίας δεκαετίας στην Ευρώπη. Σήμερα θα επιχειρήσουμε να αποκαταστήσουμε τη φήμη ενός γραναζιού αυτής της καλοκουρδισμένης μηχανής, του "αφανούς ήρωα" Σέρχιο Μπουσκέτς. 

Όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν τα αστέρια τους που κλέβουν την παράσταση και συγκεντρώνουν την δόξα και τα φώτα της δημοσιότητας. Η Μπαρτσελόνα έχει πολλούς τέτοιους «παίχτες-διαμάντια» που την καθιστούν μια από τις καλύτερες ομάδες του πλανήτη. Η λατινοαμερικάνικη τριάδα των Μέσι-Νεϋμάρ-Σουάρεζ στην επίθεση με την ταχύτητα και την εκτελεστική τους δεινότητα αποτελούν δυσεπίλυτο πρόβλημα για κάθε άμυνα, πόσο μάλλον όταν πίσω τους κινούνται ο "επιστήμονας" Αντρές Ινιέστα και ο χαρισματικός Ίβαν Ράκιτιτς. Και κάπου εκεί, στην σκιά της λάμψης των αστέρων δουλεύει ακούραστα ένας "παίχτης-εργαλείο", η κολώνα της ανασταλτικής λειτουργίας της Μπαρτελόνα, ο Σέρχιο Μπουσκέτς. 

Ο Καταλανός αμυντικός μέσος γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1988 στην πόλη Σαμπαντέλ. Η ιστορία του, σε κάθε περίπτωση, μπορεί να γίνει ευκολότερα κατανοητή αν κάποιος κοιτάξει την καταγωγή του. Ποδοσφαιριστής από κούνια, δοκιμάστηκε και από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Σέρχιο πήγαινε στους αγώνες με τον παππού του Χουάν γιατί ο πατέρας του, ο Κάρλες, ήταν τερματοφύλακας της Μπαρτσελόνα. 

Ο Μπουσκέτς ξεκίνησε την καριέρα του από την Μπαρτσελόνα Γ’ το 2006, χωρίς όμως να έχει χρόνο συμμετοχής. Αγωνίστηκε μόνο σε ένα ματς. Το 2007 προάχθηκε στη Μπαρτσελόνα Β΄ και βοήθησε την ομάδα να προβιβαστεί στη δεύτερη κατηγορία. Με τον ερχομό του Πεπ Γκουαρδιόλα στους «μπλαουγκράνα», ο νεαρός Σέρχιο έγινε μέλος της κανονικής ομάδας. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2008 έκανε το ντεμπούτο του στη Πριμέρα Ντιβιζιόν εναντίον της Ρασίνγκ Σανταντέρ. Τη σεζόν 2009-2010 αντικαταστάθηκε από το Γιαγιά Τουρέ. Όμως σε έναν αγώνα για το Τσάμπιονς Λιγκ της ίδιας χρονιάς, ο Ιβοριανός τραυματίστηκε και έδωσε την ευκαιρία στον Μπουσκέτς να κερδίσει τις εντυπώσεις του Γκουαρδιόλα. Έκτοτε δεν έχασε ποτέ τη θέση του από την βασική εντεκάδα και συνέβαλε τα μέγιστα στις εγχώριες και ευρωπαϊκές επιτυχίες της Μπαρτσελόνα κατακτώντας 5 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 3 Κύπελλα και ισάριθμα Τσάμπιονς Λιγκ. 

Στις 11 Φεβρουαρίου 2009 έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Ισπανίας στο φιλικό παιχνίδι με την Εθνική Αγγλίας. Πήρε τη θέση του Μάρκο Σένα και καθιερώθηκε γρήγορα στο αρχικό σχήμα. Με την ομάδα της χώρας του πανηγύρισε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2010 αλλά και το Ευρωπαϊκό δύο χρόνια αργότερα. 

Σε μια ομάδα που έμαθε να κερδίζει τον θαυμασμό για την επιθετική της παρουσία, για την ανάπτυξή της, για το περίφημο τίκι τάκα που την απογείωσε την εποχή του Γκουαρδιόλα, ελάχιστοι έδιναν σημασία στον τύπο που βρισκόταν πάντα στο κατάλληλο σημείο πίσω από τους Τσάβι και Ινιέστα. Που κάλυπτε τα νώτα τους δίνοντας τους την ελευθερία να δημιουργήσουν, κρατούσε την αμυντική τακτική, μεταβίβαζε την μπάλα με ταχύτητα και ακρίβεια από τα μετόπισθεν στην επίθεση. 

Ο Μπουσκέτς έχει έναν μαγικό τρόπο να κινείται στον αγωνιστικό χώρο. Να διορθώνει τα αμυντικά λάθη, να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τον αντίπαλο, να δίνει δύναμη και σκληράδα, να μοιράζει με ηρεμία χαμηλά και να ξεκινάει επιθέσεις χωρίς να κάνει ούτε μια περιττή ενέργεια. Το τρίγωνο του κέντρου που σχηματίστηκε μετά το τέλος εποχής του Τσάβι με Μπουσκέτς-Ινιέστα-Ράκιτιτς έχει αποδειχτεί κάτι παραπάνω από αποδοτικό. Ο Ράκιτιτς έχει δώσει νέα στοιχεία στον άξονα της Μπαρτσελόνα, η αξία του Ινιέστα είναι γνωστή, αλλά και πάλι η παρουσία του νεαρού χαφ κρίνεται καθοριστική, μολονότι αθόρυβη. Σταθερά τελειώνει κάθε σεζόν του με τεράστια ποσοστά επιτυχίας στις πάσες, περισσότερες νικηφόρες εναέριες μονομαχίες από κάθε άλλον παίκτη των Καταλανών και ελάχιστα αμυντικά λάθη. Eίναι ο παίκτης που κατανόησε όσο κανείς την τριγωνομετρία πάνω στην οποία στηρίζεται όλη η ανασταλτική λειτουργία της Μπαρτσελόνα. Παρατηρώντας βίντεο από αγώνες, θα δει κανείς ότι ο Μπουσκέτς κινείται πάντα μπροστά από τους σέντερ μπακ της ομάδας σχηματίζοντας μαζί τους ένα ισοσκελές τρίγωνο ώστε να τηρούνται σωστές αποστάσεις, να μπερδεύεται ο αντίπαλος επιθετικός και να δημιουργούνται πολλές επιλογές για σωστές μεταβιβάσεις με αποτέλεσμα να αποφεύγονται τα λάθη στον νευραλγικό χώρο της μεσαίας γραμμής. Τα τελευταία χρόνια διατηρεί υψηλότερο αριθμό τάκλιν από κάθε άλλον, ενώ τα 15μ. μέσος όρος στις πάσες του δείχνουν ότι δεν είναι απλά ένα αμυντικό χαφ που κλέβει και την δίνει στο διπλανό του, αλλά έχει την δυνατότητα να φτιάξει παιχνίδι, να σηκώσει κεφάλι και να κυκλοφορήσει με ηρεμία την μπάλα είτε κάθετα, είτε οριζόντια. 

Αρκετοί από τους επικριτές του τονίζουν ότι είναι κομμένος και ραμμένος για τις απαιτήσεις και τον τρόπο παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα και ότι σε ένα πρωτάθλημα όπως το αγγλικό, δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί. Η ποδοσφαιρική του σκέψη όμως λέει άλλα. Μαζί και αρκετοί από εκείνους που έχουν συνεργαστεί μαζί του στο παρελθόν, όπως και οι κατακτήσεις του. 

"Καθαρίζει τα πάντα, σαν εκχιονιστικό μηχάνημα", τον επαινεί ο Πικέ. "Δεν έχω δει ποτέ ποδοσφαιριστή με τόσες λύσεις στην τακτική κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με τόση ποιότητα, ενώ και η φυσική δύναμη του είναι απίστευτη", προσθέτει ο Τσάβι. Ο ίδιος ο Σέρχιο λέει: "Η μοναδική εμμονή μου είναι να κρατήσω τη μπάλα και να τη μοιράσω στο υπόλοιπο γήπεδο και να επιστρέψω εξαντλημένος στα αποδυτήρια. Βρίσκομαι εδώ για να βοηθήσω. Πρέπει να είμαι δραστήριος". 

"Παρακολουθείς το ματς και δεν βλέπεις τον Μπουσκέτς. Παρακολουθείς τον Μπουσκέτς και βλέπεις ολόκληρο το παιχνίδι", είχε πει ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε. Και έχει απόλυτο δίκιο. Ένας παίχτης που εφαρμόζει κατά γράμμα το ρητό του αείμνηστου Γιόχαν Κρόιφ ότι το απλό είναι πάντα το πιο δύσκολο αλλά ταυτόχρονα το πιο σημαντικό. Από τα 20 του αποτελεί πολύτιμο γρανάζι στο υψηλότατο επίπεδο κάνοντας πράγματα που οι προπονητές εκτιμούν πολύ περισσότερο από ότι ο απλός κόσμος έχοντας κερδίσει τον σεβασμό των αντιπάλων του. Με τις επιπολαιότητες, τα σκληρά τάκλιν και τα "θέατρα" για τα οποία έχει κατηγορηθεί. Με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του. Πάντα ακούραστος να δουλεύει στο «παρασκήνιο» και μετά με το χαμόγελο μέχρι τ ’αυτιά να πανηγυρίζει τις επιτυχίες. Ένας ποδοσφαιριστής με καλά πόδια και πανέξυπνο μυαλό.