Στο μπάνιο...

GUEST EDITORS 

 ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΔΡΙΤΣΟΥ

Έχετε ποτέ κλειστεί μέσα στο μπάνιο σας; Απόγευμα προς βράδυ! Με κλειδωμένη πόρτα και με κλειστά φώτα… 

Δεν ξέρω γιατί αλλά το δοκίμασα. Ήθελα μια μέρα, σαν την σημερινή να εξαφανιστώ, και πήγα και κλειδώθηκα στο μπάνιο! Μπήκα στη μπανιέρα και τράβηξα και την κουρτίνα! 

Ήταν από αυτές τις μέρες που όλοι και όλα ήταν ανυπόφορα! Γιατί;… Γιατί εγώ μου ήμουν ανυπόφορη. 

Έκλεισα τα μάτια λοιπόν και προσπάθησα ν’ ακούσω όλες τις φωνές στο κεφαλι μου καθαρά! Νόμιζα ότι σ’ ένα χώρο τόσο μικρό και σκοτεινό, η φασαρία στο κεφάλι μου θα γινόταν απλά μεγαλύτερη! 

Κι όμως! Ο παγωμένος, σκοτεινός, μικρός αυτός χώρος λειτούργησε σαν, ας πούμε, καταφύγιο! Δεν φοβήθηκα παραπάνω, είχα μπει εκεί μέσα για ν’ αντιμετωπίσω τους ήδη υπάρχοντες φόβους μου! 

Οπότε οι φωνές σιγά σιγά γίνονταν όλο και πιο καθαρές! Σαν να έπαιρναν μορφή! Είχαν απλωθεί σε όλο το χώρο και μου απευθύνονταν με σειρά, καθαρά και κατανοητά! 

Άρχισα να καταλαβαίνω τι τελικά φοβάμαι! Γιατί φοβάμαι, πιο πολύ απ’ όσο νόμιζα! Κι ο φόβος είναι σαν λαβύρινθος! Είναι σαν μεγάλα υψωμένα τείχη… Κι η ελευθερία μου φυλακή! 

Έμεινα μέσα εκεί ώρες! Κάποιες στιγμές σιγοτραγουδούσα! Άλλες μ έπιανα να χαμογελώ χωρίς να καταλαβαίνω γιατί κι άλλες να κλαίω ! Θυμάμαι ότι ίσως κάποια στιγμή παραμιλούσα! 

(photo: Pari Antoniou)

Μόνο εκεί ένιωθα ασφαλής! Δεν πιστεύω κανέναν πια και η ουσία της ζωής αυτόματα αρχίζει και καταρρέει. Μόνη μου… Με φόβους που μου φόρεσαν φουστάνι! 

Και μόνο στο μπάνιο μπορώ και το πετάω από πάνω μου! Κολλημένοι φόβοι πάνω μου! Βρωμιά… Και μόνο εκεί μπορώ να την ξεπλύνω! 

Έχετε κλειστεί ποτέ στο μπάνιο σας;… 

Κάθαρση! 

Τακ τακ τα γοβάκια στο διάδρομο, κόκκινο φουρώ, περπατάω στο διάδρομο του παλατιού προς το μπάνιο! Υπηρέτη, γέμισε τη μπανιέρα κι άσε με μόνη, έχω να πνίξω τους φόβους μου! Βγάζω το στέμμα… Τον πρίγκιπα; Όχι μην τον φωνάξεις…Τον φοβάμαι…

* Η Αγγελική Ανδρίτσου είναι ηθοποιός