Ας μιλήσουμε για τον Φιντέλ...

ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΓΕΡΩΝΥΜΑΚΗ  Ο Φιντέλ Κάστρο γεννήθηκε στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου του 1926. Σπούδασε νομική στο Πανε...


ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΓΕΡΩΝΥΜΑΚΗ 

Ο Φιντέλ Κάστρο γεννήθηκε στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου του 1926. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και κατά την διάρκεια των σπουδών του άρχισε να διαμορφώνει την πολιτική του ταυτότητα συμμετέχοντας σε επαναστατικά κινήματα εναντίον του δικτάτορα της Κούβας, Φουλχένσιο Μπατίστα. Συμμετείχε ως επικεφαλής της αποτυχημένης επίθεσης στο στρατόπεδο Μονκάδα και του "Κινήματος της 26ης Ιουλίου" στην Κούβα, το οποίο πήρε το όνομά του από την ημερομηνία της επίθεσης, ενώ κατά την εξέγερση στις 26 Ιουλίου του 1953 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 χρόνων. Το 1955 αμνηστεύτηκε και κατέφυγε στις ΗΠΑ από όπου όμως χρειάστηκε να διαφύγει στο Μεξικό καθώς οι κινήσεις του για να ξεσηκώσει τους εξόριστους Κουβανούς στην επανάσταση προφανώς δεν επικροτήθηκαν από τους Αμερικάνους. Από εκεί, με μόλις 81 συναγωνιστές, στις 2 Δεκεμβρίου του 1956 επιβιβάστηκε στην Γκράνμα και φτάνοντας στις ακτές της Κούβας με δύο μέρες καθυστέρηση και σε λάθος περιοχή έμελλε να γράψει ιστορία. Την 1η Ιανουαρίου του 1959 οι 82 κατέλαβαν την Αβάνα, ο Μπατίστα κατάφερε να φύγει από την Κούβα και ο Φιντέλ Κάστρο ανέλαβε πρωθυπουργός. Μεγάλα ιστορικά γεγονότα που ακολούθησαν μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Κάστρο ήταν η εισβολή στον κόλπο των χοίρων το 1961 καθώς και η κρίση των πυρηνικών πυραύλων το 1962. Το 1965 έγινε γενικός γραμματέας του Κομουνιστικού Κόμματος της Κούβας ενώ το 1976 έγινε πρόεδρος του κράτους και αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων.

Ηγέτης και όχι μεσσίας

Ο Κάστρο έφυγε από τη ζωή στις 25 Νοεμβρίου του 2016 και μέσα σε ένα διάστημα περίπου μιας εβδομάδας έχουν ειπωθεί πολλά, έχει χαρακτηρισθεί ως σκληρός δικτάτορας ενώ υπάρχουν πολλά μέσα που προβάλλουν την εικόνα των χαρούμενων Κουβανών που πανηγυρίζουν τον θάνατό του. Σίγουρα υπάρχει η μερίδα των ανθρώπων εκείνων που υπέφεραν μετά την επικράτηση του κινήματος της 26ης Ιουλίου στην Κούβα, είναι δεδομένο ότι κάποιοι θεώρησαν την επικράτηση των επαναστατών ως τη χείριστη εξέλιξη για το νησί, που μέχρι τότε έπαιζε το ρόλο του μεγαλύτερου οίκου ανοχής των ΗΠΑ, αλλά σίγουρα υπάρχει και η μεγάλη μερίδα των ανθρώπων εκείνων για τους οποίους η επανάσταση ήταν λύτρωση, οι οποίοι μπόρεσαν να σπουδάσουν, να κάνουν υγιή παιδιά, να στεγασθούν, να ζήσουν εξαιτίας της. Κανείς από τις δύο παραπάνω πλευρές δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι ο Φιντέλ Κάστρο ήταν ένας ηγέτης με όραμα για την Κούβα, που πάσχιζε να πατάξει τον αναλφαβητισμό, την φτώχεια, την πείνα.

Δεν μιλάμε για μια χώρα στην οποία δεν υπάρχει απολύτως τίποτα αρνητικό και δεν αναφερόμαστε στον Κάστρο ως μεσσία που εξάλειψε όλα τα δεινά από την Κούβα. Μιλάμε για μια χώρα η οποία, μέχρι το 2014 που έγιναν κινήσεις για να αποκατασταθούν οι σχέσεις με τις ΗΠΑ, υπέφερε ένα από τα πιο σκληρά εμπάργκο στην ιστορία τόσο σε εμπορικό, όσο και σε οικονομικό και χρηματοπιστωτικό επίπεδο. Μιλάμε όμως για μια χώρα που σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας το 2014, η οποία εξετάζει τα δημόσια εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών της ηπείρου και τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, είναι η μοναδική στη Λατινική Αμερική και στην Καραϊβική που προσφέρει ένα εκπαιδευτικό σύστημα υψηλής ποιότητας. "Το σχολικό σύστημα της Κούβας παρουσιάζει αυξημένες ή τουλάχιστον κατάλληλες παραμέτρους, ισχυρό ακαδημαϊκό ταλέντο, υψηλούς μισθούς και υψηλή επαγγελματική αυτονομία με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο αποτελεσματικά εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο, όπως αυτά της Φινλανδίας, της Σιγκαπούρης, της Σαγκάης, της Δημοκρατίας της Κορέας, της Ελβετίας, της Ολλανδίας και του Καναδά", επισημαίνει χαρακτηριστικά η Παγκόσμια Τράπεζα.

Μιλάμε για μια χώρα η οποία πρωτοπορεί παγκοσμίως εδώ και χρόνια στους τομείς της ιατρικής έρευνας. Μιλάμε για μια χώρα η οποία είχε εξάγει 50.000 γιατρούς που προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους -χρηματοδοτούμενοι παλαιότερα από την κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα. Μιλάμε μια χώρα η οποία έστειλε γιατρούς στην Αϊτή και ανέλαβαν το 40% των θυμάτων, για μια χώρα που έστειλε 2.400 γιατρούς έπειτα από το σεισμό στο Κασμίρ το 2005 και οι οποίο έφυγαν αφήνοντας πίσω τους 30 νέες κλινικές.

Μιλάμε για μια χώρα στην οποία κανείς δεν είναι άστεγος και κανείς δεν πεθαίνει από την πείνα, σε όλους τους πολίτες παρέχονται τα ίδια πράγματα και επικρατεί η ισότητα.

Ο Φιντέλ Κάστρο, λοιπόν, ήταν ένας ηγέτης που πάσχισε έτσι ώστε το κοινωνικό επίπεδο της χώρας του να ανακάμψει και τα κατάφερε. Ένας ηγέτη που τόσο με τα λεγόμενά του όσο και με τις πράξεις του έγραψε ιστορία και ενώ πάντα θα υπάρχουν απόψεις αντίθετες τόσο με τις πρακτικές που ακολούθησε όσο και με την πολιτική που εφάρμοσε, σίγουρα δεν μπορεί κανείς να του αρνηθεί τη θέση του στο βιβλίο με τους ηγέτες που αγαπήθηκαν πολύ και κατάφεραν μεγάλες αλλαγές αλλάζοντας τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας.

Αφροδίτη Γερωνυμάκη

Related

What's hot? 8971405859484167964

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item