Παρέμβαση Λευτέρη Νικολάου-Αλαβάνου για τα εργασιακά στην Επιτροπή

Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για την "επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού."

Ενώ τα θύματα από την πανδημία COVID-19 αυξάνονται κατά χιλιάδες ημερησίως σε «καραντίνα» επιχειρείται να μπουν και τα δικαιώματα των εργαζομένων, τονίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε ερώτηση που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. 

Σε όλα τα κράτη μέλη από την αρχή της πανδημίας εκατοντάδες χιλιάδες έχουν χάσει τη δουλειά τους – μόνο στην Ελλάδα πάνω από 100.000 το Μάρτιο, αναφέρει στην ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος. Σε Ελλάδα, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Σουηδία, Δανία, Πορτογαλία και αλλού επιβάλλονται απολύσεις, αναστολή συλλογικών και ατομικών συμβάσεων εργασίας, «μερική ανεργία», εκ περιτροπής εργασία, μείωση χρόνου εργασίας με μείωση μισθού, αναγκαστικές άδειες χωρίς αποδοχές ή αναγκαστική λήψη της ετήσιας άδειας, αναγκαστική τηλεργασία πολλές φορές και ως συμπληρωματική της κανονικής εργασίας, με ταυτόχρονη γιγάντωση της παρακολούθησης των εργαζομένων από την εργοδοσία, ακόμη και στο ίδιο τους το σπίτι. Εργαζόμενοι δεν παίρνουν την ειδική άδεια που δικαιούνται εάν νοσούν, αυξάνοντας τη συνάθροιση στους τόπους δουλειάς χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, που τόσο κόστισαν στη Βόρεια Ιταλία. Μεγάλους κινδύνους για την υγεία των εργαζομένων δημιουργεί κι η κατάσταση σε χώρους δουλειάς ειδικά με κοινόχρηστο εξοπλισμό εργασίας ενώ ιδιαίτερα εκτεθειμένοι στην εργοδοτική ασυδοσία είναι κι οι εργαζόμενοι σε ψηφιακές πλατφόρμες που δουλεύουν με άθλιες εργασιακές σχέσεις. 

Η ΕΕ με το πρόγραμμα SURE προωθεί γενικευμένα σχήματα ελαστικής εργασίας και μερικής απασχόληση των εργαζομένων, που θα αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα μετά το ξεπέρασμα της πανδημίας. Κεφάλαιο και κυβερνήσεις επιδιώκουν να μετατρέψουν την πανδημία σε «χρυσή ευκαιρία» για να προωθήσουν τώρα τα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα που δεν είχαν κατορθώσει να επιβάλλουν στη διάρκεια της προηγούμενης οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης. Ενώ συνεχώς εξαγγέλλονται μέτρα στήριξης για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, κανένα κυβερνητικό μέτρο δεν λαμβάνεται για την απαγόρευση των απολύσεων, τις βλαπτικές μεταβολές συμβάσεων, για τους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή  με ψευδοαυτοαπασχόληση («μπλοκάκι»), τους εκατομμύρια ανέργους που δεν λαμβάνουν κανένα επίδομα.

«Πώς τοποθετείται η Επιτροπή στο αίτημα:

- ακύρωσης των απολύσεων εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή «μπλοκάκι» και όλων των βλαπτικών μεταβολών συμβάσεων που γίνονται την περίοδο της πανδημίας;

- πλήρους διασφάλισης εργασιακών, μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων για όσους τίθενται σε αναγκαστική άδεια ή έχουν μείωση ωρών εργασίας και του εισοδήματος για τους ανέργους που δεν δικαιούνται επίδομα ανεργίας;

- απαλλαγής από τις χρεώσεις σε ρεύμα, επικοινωνία, νερό, φυσικό αέριο, να μην υπάρχουν διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, τηλεπικοινωνιών, νερού, προστασίας πρώτης κατοικίας, επιδότησης ενοικίου και απαγόρευσης εξώσεων;».