Πολιτική συνοχής 2.0: Προτάσεις ΕΟΚΕ για μια ισχυρότερη Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς

Κατόπιν αιτήματος της ισπανικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, η ΕΟΚΕ παρέχει μια επισκόπηση σχετικά με το μέλλον της πολιτικής συνοχής, προτείνοντας συστάσεις για μια πιο προσαρμόσιμη, κοινωνικά εστιασμένη «πολιτική συνοχής 2.0» με στόχο την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων προκλήσεων, όπως η πανδημία, η κλιματική αλλαγή και ο ψηφιακός μετασχηματισμός.

Ο πυρήνας της ευρωπαϊκής πολιτικής συνοχής περιλαμβάνει την αταλάντευτη προσήλωση στην αρχή ότι κανείς δεν θα πρέπει να μένει στο περιθώριο. «Ζητούμε τη διατήρησή της, παρά τις όποιες ατέλειές της», δηλώνει η εισηγήτρια της ΕΟΚΕ María del Carmen Barrera Chamorro. «Οι εταίροι της κοινωνίας των πολιτών είναι έτοιμοι να ευθυγραμμίσουν τις προσπάθειές τους με μια ισχυρή επενδυτική πολιτική της ΕΕ που να διατηρεί την αρχή αυτή στον πυρήνα της. Καθώς η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα μεταβαλλόμενο τοπίο, αυτή η σταθερή αρχή εξακολουθεί να αποτελεί πυξίδα προς ένα πιο δίκαιο μέλλον». 

Από την πλευρά του, ο συνεισηγητής David Sventek προσθέτει: «Για την επίτευξη των στόχων της συνοχής, είναι σημαντικό να προωθηθεί η αλληλεπίδραση μεταξύ των εγκάρσιων πολιτικών της ΕΕ και της πολιτικής συνοχής, να ευθυγραμμιστούν όλες οι πολιτικές με τους θεμελιώδεις στόχους της ΕΕ και να επιτευχθούν συνέργειες». 

Η ΕΟΚΕ ζητεί μια στοχευμένη και προσαρμόσιμη πολιτική συνοχής της ΕΕ, η οποία θα αναδεικνύει τον αντίκτυπο της ανισότητας στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα. Ζητεί μετ’ επιτάσεως να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες μεταξύ των κρατών μελών, των περιφερειών και των δήμων, με έμφαση στις περιοχές που έχουν πληγεί σοβαρά. Η εξατομικευμένη στήριξη διαφόρων ομάδων και η συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους είναι ζωτικής σημασίας. Παράλληλα τάσσεται υπέρ μιας εκσυγχρονισμένης και ευέλικτης πολιτικής συνοχής που θα διαφυλάσσει τη βιωσιμότητα των ΜμΕ και θα υποστηρίζει τις στρατηγικές τεχνολογίες στις μεγάλες επιχειρήσεις. Όσο δε για την επίτευξη της πραγματικής σύγκλισης, αυτή, σύμφωνα με την ΕΟΚΕ, προϋποθέτει ενίσχυση της περιφερειακής ανθεκτικότητας, στόχευση των αναπτυξιακών αναγκών και προώθηση εταιρικών σχέσεων για μια πιο συμπεριληπτική και ευπροσάρμοστη Ευρώπη.